توتیا
مهی که مزد وفای مرا جفا دانست
دلم هرآنچه جفا دید ازو وفا دانست
روان شو از دل خونینم ای سرشک نهان
چرا که آن گل خندان چنین روا دانست
صفای خاطر آیینه دار ما را باش
که هرچه دید غبار غمش صفا دانست
گرم وصال نبخشند خوشدلم به خیال
که دل به درد تو خو کرد و این دوا دانست
تو غنچه بودی و بلبل خموش غیرت عشق
به حیرتم که صبا قصه از کجا دانست
زچشم سایه خدا را قدم دریغ مدار
که خاک را ه تو را عین توتیا دانست
"هوشنگ ابتهاج"
میوه ی زندگی!!!؟؟
امروز داشتم از پشت پنجره نگاش می کردم...
خیلی وقته که داره تو کوچه بازی می کنه
مادرش,
گذاشت و رفت...
-------------------------
پ.ن١:یه بچه ی سه ساله...یکی چهار ساله...
یکی دیگه سی ساله که پدرومادرش جداشدن...
حالم بده...
پ.ن٢:راستی دختره, یه دختره چهار ساله...
رویا...
این روزها که می گذرد,دلگیرم این روزها...
این شب ها,دعایت می کنم این شب ها...
این لحظه ها...
این روزها
این شب ها...
نکند تو رویا شوی برای شب های فردایم!؟...
