زهرخند
بیا نگارا بیا بیا در آغوش من
بزن زمی آتشم ببر دل وهوش من
ز زلف وا کن گره که مست و آشفته به
بریزاین مشک را بریز بر دوش من
ازین کمند بلند به گردن من ببند
بکش به هر سو مرا چو شیر سر در کمند
به ناز بر من بتاز, به غمزه کارم بساز
به ناله ی من برقص به گریه ی من بخند
بخند و گیسو ز ناز بریز بر شانه ها
سبک به هر سو بپر, بپر چو پروانه ها
به عشوه دامان خویش برون کش از دست من
مرا به دنبال خویش دوان چو دیوانه ها
ز عشوه ها تازه کن به سر جنون مرا
به ناله افکن دل چو ارغنون مرا
چو لب نهم بر لبت لبم به دندان بگیر
لبم به دندان بگیر بنوش خون مرا
گهی به قهرم بسوز چو شمع آتش پرست
گهی در آغوش من بپیچ چون مار مست
به بوسه ای زهرناک ازان لبم کن هلاک
سرم سیاهی گرفت بمان که رفتم ز دست
بیا و بنشین بیا گل خرامان من
سر گران از شراب بنه به دامان من
دمی در آغوش من بخواب شیرین بخواب
پرید هوش از سرم مپرس سامان من
بریز پر کن بریز زباده جام مرا
برآر امشب برآر,به ننگ نام مرا
سپیده بر می دمد به ناله های خروس
شب سبک سایه رفت نداده کام مرا...
ببوس آری ببوس لب مرا نوش کن
مرا بدین چشم و لب خراب و مدهوش کن
توهم چو بردی ز دست مرا بدین چشم مست
برو ز نزدیک من مرا فراموش کن...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن۱:به نظر من این یکی از شاهکارهای"استاد هوشنگ ابتهاج" است!
پ.ن2:بابت رنگ فونت لازم دونستم توضیح بدم عمدن این رنگ رو انتخاب کردم برای تاکید بیشتر روی مصراع آخر! و همینطور مناسبت با مضمون... تازه کلی لطف کردم فونتو بزرگتر کردم!:دی
(اگه اذیتتون کرد سلکت کنید و بعد بخونید! چون من خودم کورم درک می کنم کاملن!!! :دی )
سلاممممممممم
خوبی؟<
چه خوشکله قالبت
و متن شعرت هم زیباست
سلام...
ممنونم نظر لطفته
بازهم سپاس...
عاشق کارای سایه ام. اون شعری بود که دختر عاشق کش عاشق شده است بود آخرش. ا همچین چیزی. اون از شعرای مورد علاقه منه
منم همینطور..........
برام آشناس! میگردم اگه پیداش کردم مینویسمش:wink:
دست مریزاد !